Emanet...

bu eskimiş sayfalarla
tükenmiş kalem yaren
emanetimdir sana
sakın saklama

hatırlatmasın anımsatmasın
unutmayı seçiyorum umursatmasın

gün olur bir gün
geri dönersem
beni tanıma bana bakma
anılarımı geri istersem
sefilim sanma bana kanma

bu sarmaşık duygularla
tükenmez çilem yaren
emanetimdir sana
sakın saklama
---------------

BIRAKIN

gözlerinden sürgün oldum bu hayatın yar
boşa geçen günlerime kim ağlasın vay

bırakın dağlar yürüsün aman aman
bırakın yollar yürüsün aman aman
bırakın sevdam büyüsün aman aman el aman

şurada bir mecnun varmış yanmış desinler
şurada bir garip varmış ölmüş desinler

---------------
GEÇMEZ GÜNLER

kaçıncı gözyaşım dolan gözümde
geceler içinde yanıyor şimdi
umudum tükendi gurbet elinde
uykularım benden kaçıyor şimdi

geçmez günler geçmez aylar geçmez zaman
ne olurdu bu bahar da yanında olsam

şimdi sen yoksun gönül bahçemde
şarkılar sustu namelerde
---------------
SADIK OL

Gafil isen dön de bir bak ömrüne
Darda isen sabrı ol koy gönlüne
Yoksa sen aman yok mu dersin ölüme
Hazan vuru toprak düşer üstüne

Sadık ol sadakatli ol sözüne
Mücrimsin ama dön artık kendi özüne

Güçlü ol metanetli cürmüne nedametli ol
Yeter gayrı bak artık doğru yüzüne

vaki olan söz üstünde söz olmaZ
Baki olup bu devranda kalınmaz
Devri ademden yol almış bu güne
Payidar kalan yegane can bulunmaz
---------------------
GÜLMEYENLER BAHÇESİ

gülmeyenler bahçesinde bir gül ile dertleştim
dedim nedir ürmelalin yalnızlığımı seçtin

dedi ben de bir gülüm isterdim hep gülmeyi
gülistanda dem tutup sevmeyi sevilmeyi

ağlamam ondan gözyaşım ondan
yapayalnız kalmışım dertlerim ondan

HÜZÜN MISRALARI

Hakikat ölmüşken doğmuş bedenim
yalanlar süslemiş ömrümü benim

Gülüşümde bile hüzün var benim
Hüzünle örülmüş beyaz kefenim

Yüzümde çizgiler destesi hüzün
İçimde hayatın bestesi hüzün